Zoals veel ouders, denk ik, is het makkelijker om te klagen over het niet luisteren van de kinderen, dan het vertellen over wanneer ze dat wel doen. Natuurlijk zijn er ook veel dagen in het jaar dat ze wel luisteren en doen wat ik zeg, maar dat is vaak zo’n vanzelfsprekendheid.
Laatst heb ik een blog geschreven over de grote monden van onze kinderen en het niet of weinig luisteren. Helaas is dat ook regelmatig aan de orde, maar gelukkig zijn er ook geweldig goede dagen, waarin ze wel luisteren en meteen doen wat ik ze vraag.
Opdrachtjes
Met de regelmaat van de klok vraag ik, vooral aan de oudste, of ze iets voor mama willen doen. Bijvoorbeeld een luier halen of de billendoekjes. Meestal liggen deze beneden, maar ooit zijn ze op en de voorraad ligt boven. En natuurlijk zie ik dat pas wanneer ik de poepluier al open heb en weer eens vergeten ben om goed voorbereid aan dit klusje te beginnen. Luuk is dan vaak zo lief om even voor mij naar boven te sprinten.
Ook de kleintjes vinden het leuk om klusjes te doen. Mama’s schoenen halen of een de was mee in de wasmachine doen. Knopjes indrukken van de vaatwasser, oven of droger zijn ook favoriet. Alle drie vinden ze het geweldig om te helpen met koken. Al is het alleen maar de gesneden paprika in een bakje doen.
In het verkeer
Wanneer we op de fiets zijn of ik lopend en zij met z’n drieën op hun fietsjes, vind ik het erg belangrijk dat ze goed luisteren. Het verkeer is tegenwoordig toch erg gevaarlijk. Automobilisten rijden hard door de wijk en andere weggebruikers letten niet altijd even goed op. Maar ik ben in mijn nopjes als ik zie hoe goed (vooral de jongens) wachten op de stoep, bij de weg. Ze wachten braaf totdat ik met Eva ook ben gearriveerd. Ze kijken mee naar links, rechts en weer naar links en steken dan veilig over. Laatst kregen ze nog een compliment van een mevrouw die ze regelmatig vanuit haar appartement gade slaat. Ze zei dat ze het zo knap vindt van de kinderen dat ze zo goed blijven staan. Heerlijk om te horen.
In de winkel
Natuurlijk kan ik nu vertellen van al die keren dat het een drama is in de winkel. Maar dat ga ik niet doen, want het gaat ook vaak goed. Dit uitje valt en staat bij hoeveel haast ík heb. Heb ik alle tijd, dan mogen ze van mij best alle drie een eigen wagentje. Maar heb ik dat niet, dan kan ik beter één grote kar pakken. Vooral Luuk vindt het leuk om alleen op pad te gaan in de winkel, opzoek naar de melk of de boter. De kleintjes willen dit ook, zij mogen het dan in de kar doen of het zelf uit het rek pakken.
Conclusie
Ondanks alle grote monden en kapotte oren, zijn het schatjes en kun je er eigenlijk overal mee komen. En dat vind ik erg voornaam.
Met andere woorden; we hebben schatten van kinderen, echte (b)engeltjes!
(bron foto's: privé collectie en Pixabay)
Yorumlar