top of page
Foto van schrijverHelenblogt

Laarsjes aan!


Herfst is een prachtig, maar nat seizoen. Toch vinden wij dat we ook met minder goed weer, een lekker wandeling kunnen maken in de bossen. Onze oudste zoon, Luuk, denkt daar toch echt anders over.


Bijna elke zondag vraagt Luuk wat we vandaag gaan doen. Soms komt hij zelf met een voorstel, dit houdt meestal in dat hij naar een binnenspeeltuin wil of spelen met een vriendje. Op bezoek gaan bij iemand wordt ook wel als een optie gezien. Maar zodra wij zeggen dat we ‘lekker’ gaan wandelen, gaat zijn bokkenpruik op en doet er alles aan om ons tot andere gedachten te laten komen. Meestal lukt dit niet en gaan we gewoon doen wat we gepland hebben.

Natuurlijk luisteren we ook wel eens naar hem en gaan we wel naar een binnenspeeltuin of gaan we op visite, want ik vind zelf initiatief ook erg belangrijk. Hij moet zich namelijk al zo vaak aanpassen aan de dagindeling van de kleintjes. Als oudste van een gezin heb je het ook niet makkelijk. Hij moet doen wat wij zeggen en hij moet zich schikken naar de dagelijkse behoeften van zijn jongere broertje, Jip en zusje, Eva. Eva moet ‘s middags nog slapen en Jip wil alles doen wat hij doet. Balen,hoor! Ben ik effe blij dat ik de jongste thuis was!


Toch wandelen vandaag!

Dus jassen aan, laarzen achter in de auto en op weg naar de bossen. De ‘Bokkenpruik’ gaat ook mee, want alleen thuis blijven is geen optie. Gemopper op de achterbank en de twee kleintjes maar blij roepen: “Bossen, bossen, bossen!”

Aangekomen in de bossen, gaan de schoenen uit en de laarzen aan. En opeens verandert onze ‘Bokkenpruik’ in een springend lammetje. Hij rent de bossen in en loopt van de ene plas naar de andere. Want stiekem is wandelen in de bossen toch leuk! Jip is eerst nog wat huiverig voor de diepe en vooral vieze plassen, maar wanneer hij ziet dat Luuk zoveel plezier heeft, gaat hij er toch voor. Eva waagt ook een sprongetje, maar heeft het toch een beetje koud. Dus kruipt weer snel haar buggy in.

Moe maar voldaan...

We vroegen de kinderen of ze nog ergens heen wilden na de bossen. Het antwoord kwam snel en duidelijk. “Naar huis alsjeblieft. Mogen we in bad en daarna warme chocolademelk?” Maar natuurlijk mag dat. Ze waren moe en hadden het koud, maar ze hadden wel erg veel plezier gehad. Zelfs, of moet ik zeggen vooral, onze bokkenpruik!

Voor mij winnen de bossen het (bijna) altijd van de binnenspeeltuinen. Die frisse lucht, prachtige natuur en geweldige modder, maken mijn dag helemaal goed. Al komt het de hele dag met bakken uit de lucht, het geschater van onze kinderen klinkt als muziek in mijn oren.

Wat waren de kids heerlijk vies van de modder en nat van de regen. Maar wat hebben we genoten van onze kroost.



68 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven

Voorlees-tag

Altijd Lief?

1 Comment


Cynthia Lukassen - van Hooydonk
Cynthia Lukassen - van Hooydonk
Dec 09, 2017

Ons ukkie kan nog niet lopen, maar het lijkt me ook heerlijk om met haar naar het bos te gaan. Dat ze heerlijk kan rennen, spelen en lekker vies kan worden. Je schrijft leuk! Fijn dat Luuk eenmaal in de bossen zijn bokkenpruik ingeruild heeft voor natuurplezier!

Like
bottom of page