Het is weer zo ver. Sinterklaas is nog maar net het land uit of de huiskamers worden weer verlicht door de kerstbomen en andere versieringen. Super gezellig vind ik dat elk jaar. Ieder jaar probeer ik in mijn vingers te knippen of in mijn handen te klappen, zodat in een keer mijn kamer er ook zo gezellig uitziet. Maar helaas, ook dit jaar is dat niet gelukt.
Ik weet niet hoe dit bij jullie gaat, maar hier gaat het eigenlijk elk jaar hetzelfde. Mijn vriend gaat de boom halen; ‘niet te groot hè schat!’ ‘Nee, lieverd!’ Komt hij een uur later met een “koei” van een boom thuis. Ruzie bij het uit de knoop halen van de lampjes, ruzie bij het inhangen van de lampjes. De kinderen springen om mij heen; ‘helpen, helpen, helpen!’
Oké, mama zoekt haar geduld en geeft toe. PATS, PATS, er vallen weer een paar ballen kapot.’ Jongens, alleen de onbreekbare, alsjeblieft’
Het eindigt altijd, dat ik de kinderen voor de tv zet, met ranja en een koek. Mijn vriend vlucht naar de schuur en ik doe het wel alleen.
Kerststress!
Maar dit jaar was het anders. Dit jaar had hij een beschaafde boom gekocht EN nieuwe lampjes! Gekleurde, die niet in de knoop kunnen. Hier word ik blij van. Ze hingen zo in de boom, zonder ruzie. De jongste spruit sliep en de jongens waren rustig en hingen alleen de onbreekbare ballen in de boom. Daarna gingen ze zelf voor de tv zitten en zetten zelf een film aan. De oudste schonk voor hemzelf en zijn broertje wat te drinken in en vroeg om een snoepje. En ik…? Ik kon op mijn gemak de rest van de boom versieren. Heerlijk!
Als kers op de taart, sneeuwde het vandaag ook nog. Wat een super begin van de kersttijd.
Begrijp ik het goed?
Wat was er nu anders dan de andere jaren? Is het omdat de kinderen ouder zijn? Kunnen ze beter luisteren en snappen ze beter wat ik bedoel? Kwam het omdat de jongste sliep? Kwam het door het weer? De kinderen en papa hadden deze ochtend geweldig gespeeld in de tuin met de sneeuw. Wat was het mooi buiten. Papa inpeperen met sneeuwballen, wat wil je nog meer. Was het dat? Of was het dat mijn vriend betere acties had dit jaar?
Als ik goed nadenk, weet ik stiekem het antwoord wel.
Het lag aan mij. De andere jaren had ik kerststress, of eigenlijk had ik geen rust om dit tot een goed einde te brengen. Ik vond dat alles moest zoals ik het voor me zag. Het moest! En vandaag? Vandaag moest er niets en kon alles. Even had ik een moment dat ik dacht, Dat ik dit niet kan met de kinderen. Maar toen ik me er overgaf, liep alles gesmeerd. Daardoor luisterden de jongens beter en mijn vriend deed waarschijnlijk niet anders dan anders, maar ik zag nu dat het goed was wat hij deed.
Het eindresultaat zie je hieronder.
(bron foto's: privé collectie)
Commentaires